- ἀπαγγέλλει
- ἀπαγγέλλωbring tidingspres ind mp 2nd sgἀπαγγέλλωbring tidingspres ind act 3rd sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἀπαγγέλλει
Look at other dictionaries:
ραψωδός — Κατά την ελληνική αρχαιότητα επαγγελματίας ο οποίος απήγγελλε επικά ποιήματα. Ο Όμηρος χρησιμοποιεί το όνομα αοιδός, το οποίο διατηρήθηκε για αιώνες· μόνο από τον 5o αι. π.X. χρησιμοποιήθηκε ο όρος ρ., που θεωρήθηκε κατόπιν από τους σύγχρονους… … Dictionary of Greek
απαγγελτικός — ή, ό (Α ἀπαγγελτικός, ή, όν) αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην απαγγελία αρχ. 1. αυτός που απαγγέλλει, που διηγείται 2. το ουδ. ως ουσ. το ἀπαγγελτικόν η εκφραστική δύναμη … Dictionary of Greek
αυτόφωνος — αὐτόφωνος, ον (Α) [φωνή] Ι. (φρ. «χρησμὸς αὐτόφωνος» χρησμός που τον απαγγέλλει ο ίδιος ο θεός ||. επίρρ. αὐτοφώνως με την ίδια τη φωνή κάποιου … Dictionary of Greek
επίρρημα — Άκλιτο μέρος του λόγου, το οποίο τοποθετείται δίπλα σε ένα ρήμα, επίθετο, ουσιαστικό ή ένα άλλο ε. τροποποιώντας την έννοιά τους (π.χ. βαδίζω αργά, πολύ ωραίος, η κάτω συνοικία, κάπως καλύτερα). Πρόκειται για σύνθετη λέξη, από την πρόθεση επί και … Dictionary of Greek
επαινέτης — ἐπαινέτης, ο (θηλ. ις) (AM) [επαινώ] 1. αυτός που εγκωμιάζει, εξυμνεί, επαινεί κάποιον ή κάτι («ἐπαινέται δικαιοσύνης», Πλάτ.) 2. αυτός που απαγγέλλει ραψωδίες, ραψωδός («θείᾳ μοίρᾳ Όμήρου δεινὸς ἐπαινέτης», Πλάτ.) 3. οπαδός, μαθητής, θιασώτης… … Dictionary of Greek
ιερόφωνος — ἱερόφωνος, ον (Α) 1. αυτός που έχει ιερή φωνή 2. το αρσ. ως ουσ. ὁ ἱερόφωνος ο ιερέας που απαγγέλλει τους χρησμούς, ο υποφήτης*. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο) * + φωνος (< φωνή), πρβλ. ά φωνος, καλλί φωνος] … Dictionary of Greek
ισλαμισμός — Μονοθεϊστική θρησκεία την οποία ίδρυσε ο Μωάμεθ (570 632) κατά το πρώτο μισό του 7ου αι. μ.Χ. Από την ίδια ρίζα παράγεται και η λέξη μουσουλμάνος (μούσλιμ = αυτός που παραδίνεται στο θέλημα του Θεού και κατ’ επέκταση ο οπαδός του ι.). Ο ι.… … Dictionary of Greek
ιωνικολόγος — ἰωνικολόγος, ὁ (Α) αυτός που απαγγέλλει ή αφηγείται τα Ιωνικά, τα ποιήματα που είχαν συντεθεί σε ιωνικό μέτρο («ὁ ἰωνικολόγος τὰ Σωτάδου ἰωνικά ποιήματα προφέρεται», Αθήν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰωνικός + λόγος (< λόγος), πρβλ. αρχαιο λόγος, σεμνο… … Dictionary of Greek
καταλογητής — καταλογητής, ὁ (Μ) αυτός που απαγγέλλει ποιήματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < καταλογή + κατάλ. τής, που εμφανίζεται συνήθως σε μεταρρηματικά παρ.] … Dictionary of Greek
ομηριστής — ο (Α ὁμηριστής) [ομηρίζω] 1. αυτός που μιμείται τον Όμηρο ή αυτός που απαγγέλλει τα ομηρικά έπη, ραψωδός 2. αυτός που ασχολείται με την ομηρική ποίηση νεοελλ. ειδικός μελετητής τών ομηρικών επών και τού ομηρικού ζητήματος αρχ. 1. (για υποκριτή… … Dictionary of Greek
